گل کو

گل کو می آید /گل کو می آید خنده به لب. / من ندارم سر یاس،/ زیر بی حوصلگی های شب، از دورادور/ ضرب آهسته پاهای کسی می آید.

گل کو

گل کو می آید /گل کو می آید خنده به لب. / من ندارم سر یاس،/ زیر بی حوصلگی های شب، از دورادور/ ضرب آهسته پاهای کسی می آید.

روزهای کووید ۱۹: قسمت بیست و نهم

علی رغم روزگار کووید و رکود اقتصادی به فشار کارم مرتب افزوده میشه. هفته پیش به یه کار نه گفتم و به لیدرم گفتم بفرست برای کس دیگه. خدا رو شکر کارم رو خیلی دوست دارم اما ''نه گفتن'' رو هم توی برنامه ام دارم.

آمار مریض ها بازهم بالا رفته و ما رسما در فاز دوم هستیم. این بار دیگه جنوب هلند آمارش بالا نیست و شهرهای دانشجویی مثل دلفت  با این ویروس دست و پنجه نرم می کنند. امروز با عمه ام که ایران زندگی می کنه تلفنی صحبت می کردم و بحث سر این بود که واقعا مریضی های مهلکتری در دنیا وجود دارند اما الان تمام توجه ما به بیماری کویده. بهش گفتم خدا کنه عادتهای خوبی بعد ازین در مردم ایجاد بشه مثلا مردم هلند یادبگیرند که بعد از توالت رفتن دستهاشونو بشورند! عمه می گفت لابد فکر می کنند چون از دستمال برای تمیز کردن خودشون استفاده می کنند نیازی به شستن دست نیست ولی سخت در اشتباهند. 



روزهای کووید ۱۹: قسمت بیست و هشتم

تفاوت در تصمیمات کشورهای مختلف برای مقابله با ویروس کووید -۱۹ خیلی متفاوته مثلا در هلند پوشیدن ماسک اجباری نیست و منی که در مکانهای بسته ماسک استفاده می کنم رو با تعجب نگاه می کنند، اما در اسپانیا، بلژیک ، آلمان و اتریش و خیلی کشورهای دیگه استفاده از ماسک حداقل در فضای بسته اجباریه. 
با توجه به اونچه که در سفرمون دیدم نمی دونم باید بگم که این تمهیدات خیلی نتیجه بخشه یا نه؟ خیلی وقتها مردم رو می دیدی که یه ماسک مچاله رو از جیبشون در میارن و هنگام ورود به مکان بسته استفاده می کنند. چند بار هم دیدم که یه ماسک از آینه داخلی یه ماشین آویزونه تا راننده جلوی چشمش داشته باشه و هنگام مثلا ورود به ساختمان پمپ بنزین برای پرداخت پول استفاده کنه!!! جالب بود اگه میشد اون ماسکها رو آزمایش کرد و دید چقدر ویروس و میکروب روشون جمع شده!

روزهای کووید ۱۹: قسمت بیست و هفتم

آخرین باری که تلاش کردم اینجا رو به روز کنم موفق به باز کردن وبسایت نشدم.


امروز روز آخر از تعطیلات دو هفته ای تابستونیمونه. ما معمولا مرخصی هامون رو برای زمستون نگه میداشتیم تا وقتی هوای هلند بده سفر کنیم و بریم یه جای گرم اما امسال با توجه به مصائب کووید تابستون مرخصی گرفتیم. هفته اول خونه بودیم و کمی به کارهای خونه و نقاشی اتاق نشیمنمون پرداختیم و راه پله ها رو هم آماده نقاشی کردیم. هفته دوم اما یهو دل رو به دریا زده و به سمت کوههای آلپ در اتریش روندیم. روز شنبه یه آپارتمان در یه منطقه آروم و خوش آب و هوا رزرو کردیم و یکشنبه زدیم به جاده. برای مایی که خیلی اهل سفریم و از نوامبر گذشته هیچ جا نرفته بودیم دیگه زندگی داشت خیلی کسل کننده می شد. من اول مخالف سفر بودم اما الان خوشحالم که سفر کردیم. هلند و اتریش مناطق زرد هستند و میشه بینشون مسافرت کرد. درست اواسط سفرمون توی اپلیکیشن وزارت امور خارجه هلند خوندم که کسانی که از اسپانیا برمی گردند هلند باید ده روز خودشون رو قرنطینه کنند. خوشبختانه چنین تصمیمی برای مسافران اتریش و آلمان گرفته نشده. ما هم مسیرمون رو طولانیتر کردیم که از بلژیک نگذریم از بس که قوانین در مورد بلژیک از طرف هلند و خود بلژیک در حال تغییره.

نکته خیلی عجیبی که این روزها وجود داره اینه که کشورها حتی کشورهای محدوده اتحادیه اروپا نتونستن به یه توافق جامع در خصوص سفرها برسند مثلا انگلستان دو هفته پیش اعلام کرد که هرمسافری که از هلند و قسمتهایی از فرانسه و اسپانیا وارد انگلستان بشه باید دو هفته خودش رو قرنطینه بکنه اما چنین تصمیمی از سوی کشوری مثل هلند گرفته نشده! یا مثلا بلژیک برای چند روز قسمتی از سوئیس رو قرمز اعلام کرد و مردم حسابی سردرگم شده بودند.