گل کو

گل کو می آید /گل کو می آید خنده به لب. / من ندارم سر یاس،/ زیر بی حوصلگی های شب، از دورادور/ ضرب آهسته پاهای کسی می آید.

گل کو

گل کو می آید /گل کو می آید خنده به لب. / من ندارم سر یاس،/ زیر بی حوصلگی های شب، از دورادور/ ضرب آهسته پاهای کسی می آید.

روزهای کووید ۱۹: قسمت سی و نه

بعد از چند ماه دوباره برگشتم!

مهمترین اتفاق این دوران که من رو از خیلی از کارهای روزمره ام مثل وبلاگ نویسی دور نگه داشته بود تولد پسرم بود. پسر کوچولوی ما روز اول اسفند به دنیا اومد. سعیم رو می کنم که اینجا رو تبدیل به نوشته های مادرانه و این جور مسایل نکنم و براش در یه وبلاگ جدا بنویسم که شاید بعدها دلش خواست و خوند. از مرخصی زایمانم ۱۲ روز باقی مونده و به زودی باید برگردم سرکارم. هم خوشحالم و هم نه....امیدوارم همه چی خوب پیش بره.


اینجا هنوز همه واکسن نزدن و روندش خیلی هم کنده. آمار و ارقام هم هنوز خیلی خوب نیست و همچنان باید خیلی مراقب بود.