روزهای کووید ۱۹: قسمت بیست و سوم

با فاصله یک ماه دارم وبلاگم رو آپ دیت می کنم. در این یکماه نه خبری از دفع شر کرونا شده نه هیچی فقط محدودیت ها کمتر شده. حالا چقدر این کار درسته خدا داند ولی همه می دونیم که نمیشه همین طور راحت توی خونه نشست و باید چرخ صنایع بچرخه. 

چند هفته ای هست که می رم کلاس یوگا و از خودم راضیم. ازون جایی که سالنهای ورزشی بسته هستند واقعا اثر بدی در روحیه خیلی ها ایجاد شده. کلاس یوگا هم  وقتی هوا خوب هست برگزار میشه اونهم در فضای باز. کاهی احساس می کنم دیگه نمی کشم ولی این احساس یه احساس جمعیه.