گل کو

گل کو می آید /گل کو می آید خنده به لب. / من ندارم سر یاس،/ زیر بی حوصلگی های شب، از دورادور/ ضرب آهسته پاهای کسی می آید.

گل کو

گل کو می آید /گل کو می آید خنده به لب. / من ندارم سر یاس،/ زیر بی حوصلگی های شب، از دورادور/ ضرب آهسته پاهای کسی می آید.

دوبلین

با همسر یه سفر کوتاه رفتیم دوبلین. با اینکه خیلی کوتاه بود اما بهمون خوش گذشت، طفلی فرزاد از همون جا باید میرفت سفر کاری و من (طفلی) تنها برگشتم خونه. برای همون یک روز و نصفی که دوبلین بودیم چند تا برنامه داشتم و دوست داشتم چند جا سر بزنم و خوشبختانه تونستیم همه رو انجام بدیم. یکی از این کارها دیدن مجسمه اسکار وایلد بود که البته سر راه به گالری ملی  ایرلند هم سری زدیم و من واقعا خوشم اومد از آثاری که اونجا نگهداری میشد. دوبلین رو شهر زنده ای یافتیم به خصوص بعد از ظهر و رو به غروب . 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد