بیرمینگهام

بار دوم بود که میرفتم بیرمینگهام ولی‌ این بار کمی‌ بیشتر از دانشگاه را دیدم. بعد از چند سال زندگی‌ در کشور مسطحی مثل هلند دیدن تپه و خیابانهایی که پر از سربالایی سرپایینی هستند خالی‌ از لطف نبود. این شهر یک شهر هفتاد و دو ملت است: پر از هندی، پاکستانی‌، روس، لهستانی، عراقی‌، کورد و (البته) ایرانی‌ و غیره. اینجاست که مدل رانندگی‌ کاملا با هلند، آلمان و سوئد متفاوت میشود: لایی کشیدن امری عادیست و راهنما اغلب بلااستفاده! هر روز که می‌گذره بیشتر متوجه حرف‌های دوستم "بهار" میشوم که انگلستان جاییست بین ایران و آمریکا! 

سفر کوتاه و خوبی‌ بود. دیدن آشنایان بعد از ده یا پانزده سال خیلی‌ چسبید.