مسابقه

یکشنبه مسابقه داشتم. قرار بود با ویویانا روز اول جولای ۲۱ کیلومتر بدویم. برگزار کننده مسابقه مرکز تحقیقات سرطان انگلستان بود و شرکت کننده‌ها فقط خانم بودند. چند هفتهٔ قبل انتظار نداشتیم که روز مسابقه دما به ۲۹-۳۰ درجه برسه اما رسید! تو مسیر مسابقه تقریبا هر ۳ تا ۴ کیلومتر یه ایستگاه آب گذشته بودند اما با این حال شرایط برای دویدن خیلی‌ مناسب نبود. این چهارمین نیمه ماراتنم بود و همیشه ۳ کیلومتر آخر برام خیلی‌ ساخته ولی‌ این بار ۱۰ برابر سخت تر بود و تقریبا گریه‌ام گرفته بود. 

قبل از مسابقه برامون یک بسته فرستاده بودند که توش علاوه بر شماره دونده، یک بند کفش صورتی‌ و یک برگه هم بود. روی برگه میتونستی بنویسی‌ که برای چه کسی‌ تو این مسابقه میدوی؟ روز مسابقه شرکت کننده‌ها برگه مزبور رو پشتشون سنجاق کرده بودند. یکی‌ نوشته بود برای مادرم و خواهرم، یکی‌ برای مامان و یکی‌ مامانم و بردارم که خوندنشون حال آدم رو منقلب میکرد. 

اون روز هم گذشت و گرفتگی عضلات هم با نرمش و پیاده روی و ماساژ برطرف شد اما لذت گذر از خط پایان هنوز زیر زبونمه.