زندگی‌ بی‌ موسیقی‌ هیچه

تقریبا همه سی‌ دی هایی که از تهران خریدم رو تو ماشین گوش دادم. سلیقه در انتخاب ترانه در یکی‌ از سی‌ دی‌ها منو یاد همه اون سی‌ دی هایی میندازه که بابا از پمپ بنزین میخرید یا به عبارتی بهش می‌‌انداختند: از م. جکسون بگیر تا تام جونز و بنیم! همه باهم!

یکی‌ دیگش قرار بود نی‌ و دف باشه ولی‌ یه آواز نه چندان دلچسب بهش اضافه شده! چرا آخه؟ حالا بماند که ملودی‌های سیدی دف و تنبور تقریبا همون هایی‌ هست که تو دف و نی‌ موجوده!